غنی سازی شبکه پایش آلودگی هوا با استفاده از حسگرهای متحرک به منظور مدلسازی مکانی توزیع آلاینده ها (مطالعه موردی: آلاینده مونواکسید کربن در کلانشهر تهران)

با توسعه فناوری حسگرهای متحرک بی سیم، تولید اطلاعات مکانی داوطلبانه و افزایش مشارکت عمومی به منظور پایش محیط های شهری با تغییرات قابل توجهی روبرو گردیده است. از سوی دیگر، آلودگی هوا یکی از مهم ترین معضلات کلان شهرهای مانند تهران است که به منظور رفع آن، راهکاری به جز شناسایی دقیق میزان آلاینده ها و چگونگی توزیع آنها موجود  نیست. توسعه مدلهای دقیق توزیع آلاینده های شهری، مستلزم وجود شبکه متراکم از ایستگاههای دقیق پایش آلاینده ها است. اما هزینه بالای تهیه و نگهداری از این ایستگاهها همواره از بزرگترین موانع توسعه مدلهای دقیق توزیع آلاینده های شهری بوده است. در پژوهش کنونی علاوه بر طراحی و ساخت یک سیستم پایش متحرک آلاینده مونواکسید کربن و کالیبراسیون آزمایشگاهی آن، اطلاعات غلظت آلاینده در 2 بازه زمانی در منطقه 6 شهرداری تهران (منطقه مطالعاتی) جمع آوری گردیده است. سپس مدل مکانی توزیع این آلاینده در هریک از بازه های زمانی و توسط روش رگرسیون کاربری اراضی حاصل گردید. برای حصول این هدف، پارامترهای محیطی نظیر کاربری اراضی، معابر شهری، ارتفاع و ترافیک به عنوان پارامترهای مستقل و میزان غلظت اندازه گیری شده توسط حسگر متحرک به عنوان پارامتر وابسته در مدل رگرسیونی استفاده شده است. این پژوهش در نهایت منجر به تولید نقشه های توزیع غلظت آلاینده مونواکسید کربن در منطقه مطالعاتی گردید که به منظور شناخت دقیق وضعیت آلودگی در منطقه مطالعاتی بسیار سودمند است.  ارزیابی نتایح مدلسازی توسط پارامترهای آماری حاکی از آن دارد که روش پیشنهادی توانایی تقریبا مناسبی در تخمین غلظت این آلاینده در مناطق مختلف شهری دارد.